Για τους «εκπροσώπους εργαζομένων» στην Εθνική και τον κλάδο

 «Μη αποδοχή της πρότασης της Διοίκησης σημαίνει πρόταση αγώνα και διατήρηση αξιοπρέπειας» - Δήλωση της παράταξης της «Ριζοσπαστικής Πρωτοβουλίας» (ΣΥΡΙΖΑ) τη μέρα του «δημοψηφίσματος» στην Εθνική για την προτεινόμενη από τη διοίκηση της εταιρείας επιχειρησιακή ΣΣΕ, πριν ξεκινήσει η ψηφοφορία.

«Γνωρίζουμε ότι χτες οι εργαζόμενοι μίλησαν, και η πλειοψηφία δεν κάνει λάθη. Θα μας επιτρέψετε να διατηρήσουμε την άποψή μας.(...)Τοποθετηθήκαμε κατά της υπογραφής της συγκεκριμένης ΣΣΕ γιατί θεωρήσαμε ότι θίγονται βασικά δικαιώματα των εργαζομένων, αλλά παράλληλα και ότι οι διασφαλίσεις που θα περιείχε δεν πληρούσαν βασικές προϋποθέσεις προστασίας των εργαζομένων.» - Από την ανακοίνωση της «Ριζοσπαστικής Πρωτοβουλίας» πάνω στο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, όπου 62% των εργαζομένων ψήφισε ΥΠΕΡ της αποδοχής της εργοδοτικής πρότασης και το 38% ψήφισε ΚΑΤΑ.

Αν κανείς έβλεπε αποκομμένα αυτές τις δηλώσεις της πρώτης παράταξης στην Εθνικής Ασφαλιστικής (στο Δ.Σ. του σωματείου των εργαζομένων η «Ριζοσπαστική Πρωτοβουλία» έχει 5 έδρες, η ΠΑΣΚΕ 5, η ΔΑΚΕ 3) και ταυτόχρονα αντίκριζε το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, πιθανώς να συμφωνούσε με το συμπέρασμα που έχει γίνει «καραμέλα» στα χείλη όλων των «εκπροσώπων των εργαζομένων» του ΣΥΑΕ, της ΟΑΣΕ και γενικώς του κλάδου μας: Πως «οι εργαζόμενοι δε θέλουν να αγωνιστούν», πως «αυτοί κάνουν προσπάθειες να οργανώσουν τον κλάδο αλλά δεν υπάρχει ανταπόκριση», πως λόγω αυτού «δεν μπορεί να γίνει τίποτα για τη κλαδική ΣΣΕ (και για οποιοδήποτε άλλο θέμα), παρά οι κοινωνικοί διάλογοι και οι νομικές κινήσεις». ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΤΣΙ;;;

Όπως σε κλαδικό επίπεδο, έτσι και στην Εθνική Ασφαλιστική, οι επιθέσεις των εργοδοτών κορυφώθηκαν μετά την ψήφιση του 2^ου μνημονίου το Φλεβάρη. Όπως και σε κλαδικό επίπεδο, έτσι και στην Εθνική Ασφαλιστική, οι «εκπρόσωποι των εργαζομένων» ...ξαφνιάστηκαν, χαρακτηρίζοντας τις νέες απαιτήσεις των εργοδοτών ως «παράλογες», τη νέα στάση τους ως «ακατανόητη»...

Στην Εθνική Ασφαλιστική η διοίκηση καταγγέλει στα τέλη Φλεβάρη την επιχειρησιακή ΣΣΕ και προτείνει νέα, όπου αξιοποιεί όλα τα αντεργατικά νομοθετήματα που είχαν ψηφιστεί εως τότε. Το σωματείο απαντά με προκήρυξη 48ωρης απεργίας στις 29/2 και 1/3. Για τη συμμετοχή στην απεργία εκτιμά, με ανακοίνωσή του στις 2/3 πως «Η επιτυχία της 48ωρης απεργίας μας ήταν καθολική. Στο κτίριο της Λ. Συγγρού μοναδικοί ένοικοι ήταν οι 11 απεργοσπάστες "συνάδελφοι" και κάποιοι από τους μισθοφόρους συμβούλους». 

Πώς αξιοποιεί το σωματείο την, κατά το ίδιο, καθολική αυτή συμμετοχή; Πώς την αξιοποιεί η ΟΑΣΕ; Στην προειδοποίηση του Π.Α.ΜΕ. πως οι κινήσεις της εργοδοσίας στην Εθνική είναι προάγγελος για τη στάση των εργοδοτών απέναντι στην κλαδική ΣΣΕ δεν απαντούν. Στην πρότασή μας η κινητοποίηση για ΣΣΕ στην Εθνική να μετατραπεί σε υπόθεση όλων των εργαζομένων του κλάδου, να συγκλιθεί συνέλευση του ΣΥΑΕ, να ετοιμαστούμε για απεργία σε ολόκληρο τον κλάδο κ.ά. είναι αρνητικοί.

Αντίθετα, μόλις 1 βδομάδα μετά την απεργία, το σωματείο της Εθνικής καταθέτει «αντιπρόταση» στην απαράδεκτη πρόταση της διοίκησης για επιχειρησιακή ΣΣΕ. Εκεί αναφέρει: «Κατανοώντας τη δύσκολη οικονομική συγκυρία που βρίσκεται η Εταιρία μας, λόγω της απόφασής του ΔΣ να συμμετάσχει στο PSI, και αποδεικνύοντας έμπρακτα τη δική μας στήριξη σε αυτό, θέλουμε να συμβάλλουμε οι ίδιο οι εργαζόμενοι στις απαιτούμενες αλλαγές, συμμετέχοντας ενεργά στη διαμόρφωση των νέων όρων αμοιβής και εργασίας. Στο πλαίσιο, λοιπόν, της προσπάθειας αυτής για την μείωση του μισθολογικού κόστους και τον περιορισμό των δαπανών αυτών για την Εταιρία προτείνονται στη συνέχεια μέτρα, που προσδιορίζουν αναλυτικά το ύψος των οικονομικών περικοπών. (…)Εκτιμούμε ότι το συνολικό καθαρό όφελος των παραπάνω προτάσεων που ξεπερνά το 19,40%, χωρίς να έχουμε υπολογίσει την εργοδοτική επιβάρυνση που ξεπερνά το 35% επί της μικτής μισθοδοσίας, για το 2012, είναι ικανό στοιχείο να δείξει την διάθεση από πλευράς των εργαζομένων να συμβάλουν στην οικονομική ζημιά που θα υποστεί η Εταιρία μας».

Πώς άραγε μπορεί να νιώσει ο συνάδελφος που 1 βδομάδα πριν απήργησε, όταν αντικρίζει μια τέτοια πρόταση από το σωματείο του; Θα εμπνευστεί; Θα αισθανθεί αυτοπεποίθηση; Έτοιμος για νέους αγώνες; Ή μήπως θα σκεφτεί πως το σωματείο τον έχει πουλήσει, επομένως πως κάθε αγώνας είναι μάταιος; Πόσο μάλλον όταν στην απόφαση αυτή του Δ.Σ. του σωματείου δεν υπάρχει αντίθετη φωνή, με την «Ριζοσπαστική Πρωτοβουλία» σε ανακοίνωσή της που ακολούθησε (16/3) να ξεκινάει «Όσο πιστεύουμε ότι αν είμαστε υποχωρητικοί θα περισώσουμε μισθούς, δικαιώματα, κατακτήσεις, και τελικά την δουλειά μας, είναι δεδομένο ότι θα μας πατήσουν αργά ή γρήγορα και θα μας εξαθλιώσουν αναγκάζοντας μας να ξεπουληθούμε» για να καταλήξει «Δεν ερχόμαστε με αυτήν την ανακοίνωση να προτείνουμε τίποτα απολύτως». Βερμπαλισμοί και στο βάθος …συμφωνία-αποδοχή!!!

Σε αυτό το μοτίβο κινήθηκε η ηγεσία του σωματείου της Εθνικής και τους μήνες που ακολούθησαν. Παράλληλα, σε εκδήλωση ενημέρωσης που έγινε το ίδιο διάστημα από το κλαδικό σωματείο για τη πορεία των διαπραγματεύσεων της κλαδικής ΣΣΕ, μπροστά σε 250 συναδέλφους, οι «εκπρόσωποι των εργαζομένων» στην ΟΑΣΕ, με πρώτο το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και εκλεγμένο από την Εθνική Μανόλη Χατζάκη, επιτέθηκαν χυδαία στους ομιλητές  του Π.Α.ΜΕ. που τόνιζαν πως «δεν πρέπει να ακολουθήσουμε σε κλαδικό επίπεδο το παράδειγμα της Εθνικής», ενώ προειδοποιούσαν ξανά πως «ό,τι γίνεται στην Εθνική Ασφαλιστική είναι προάγγελος για όλο τον κλάδο, άρα απαιτείται εδώ και τώρα ξεσηκωμός όλων». «Το να ζητάς σήμερα να μη γίνουν μειώσεις –όπως λέει το Π.Α.ΜΕ.- είναι σαν να πιστεύεις πως μπορείς να χτίσεις πισίνα στη κόλαση», μας απαντήσανε τότε μεταξύ άλλων…

Κατόπιν αυτού, στις 10 Μαϊου η ΕΑΕΕ καταγγέλει τη κλαδική ΣΣΕ. Η ΟΑΣΕ σε ανακοίνωσή της στις 11/5 …ξαφνιάζεται, λέγοντας: «Απορούμε με την αποστολή της καταγγελίας, την στιγμή που συνεχίζονταν ακόμη οι συζητήσεις, και μάλιστα τρείς μέρες μετά το αρνητικό για τις μνημονιακές πολιτικές εκλογικό αποτέλεσμα. Ίσως κάποιοι φοβήθηκαν μήπως αλλάξουν οι αντεργατικοί νόμοι και δεν προλάβουν να επωφεληθούν, αρπάζοντας όσα περισσότερα μπορούν από τους εργαζόμενους.» Εδώ φανερώνεται άλλο ένα σκαλοπάτι στη δίχως τέλος κατρακύλα των «εκπροσώπων εργαζομένων»: Επί 3 μήνες, όσο κράτησαν οι προεκλογικές περίοδοι των 2 εκλογικών αναμετρήσεων, το μόνο που κάνανε ήταν να καθυστερούνε τις συζητήσεις για τη ΣΣΕ τόσο σε επίπεδο Ομοσπονδίας όσο και στην Εθνική, να καλλιεργούν την αυταπάτη πως ο δρόμος για μια δίκαιη ΣΣΕ βρίσκεται όχι στην οργάνωση και δράση των ίδιων των εργαζομένων, όχι στη σύγκρουση και ρήξη με την εργοδοσία, αλλά σε μια «αντιμνημονιακή κυβέρνηση» που θα μας προστατέψει και θα μας λύσει τα προβλήματα. Κάθε αντίθεση πρόταση την απέρριψαν ξανά και ξανά…

«Αντιμνημονιακή κυβέρνηση» όμως δεν προέκυψε. Και οι «εκπρόσωποί» μας; Μήπως, έστω τώρα, σκέφτηκαν να προσπαθήσουν να κινητοποιήσουν τους εργαζόμενους στο κλάδο; Όχι. Το μόνο που μπορούν να σκεφτούν είναι μέσα από έναν «υπεύθυνο διάλογο» να πείσουν τους εργοδότες για όσο το δυνατό μικρότερες περικοπές. Στην Εθνική όμως δε τους έφτανε αυτό! Θέλανε σε αυτό τους τον κατήφορο να τους δοθεί και άλλοθι από τους εργαζομένους. Έτσι στήνουν ένα δημοψήφισμα, «υπέρ ή κατά της πρότασης ΣΣΕ που κατέθεσε η εταιρεία». 

Το σημαντικό εδώ είναι τί λέγανε οι «εκπρόσωποι» πηγαίνοντας προς αυτό το δημοψήφισμα. ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ ήταν ξεκάθαρα «υπέρ» αφού, όπως λέει η ΔΑΚΕ με ανακοίνωσή της στις 3/9 «υποστηρίξαμε τον Μάιο την θέση να δεχτούμε την μεσοσταθμική ετήσια μείωση του 15% (…) η τωρινή πρόταση είναι χειρότερη (…) Πιστεύουμε ότι σε ένα περιβάλλον που καθημερινά δυσκολεύει ο χρόνος λειτουργεί εις βάρος μας».

Η «Ριζοσπαστική Πρωτοβουλία» από την άλλη, σε ανακοίνωσή της στις 21/8 αναφέρει «θα μπορούσαμε να κάνουμε τη θυσία. Να προσπαθήσουμε να ζήσουμε με τα ελάχιστα δυνατά, αν ένας πραγματικός ηγέτης μας το ζητούσε και μας έπειθε. Ένας γενναίος επικεφαλής που θα μας έλεγε ότι πρώτος αυτός θα περικόψει εξίσου όχι απλά το μισθό του αλλά τις παροχές του του για το καλό της εταιρίας (…)Τότε βεβαίως και θα τους ακολουθούσαμε, όπως όλους τους στρατηγούς σε όλες τις μεγάλες μάχες.»

Βάσει αυτής της λογικής, στην τελική τους ανακοίνωση πριν το «δημοψήφισμα» στις 31/8, αφού αναφέρουν πως η διοικήσεις της εταιρείας, σε αντίθεση με τους ίδιους «όχι μόνο δεν μπορούν να κατανοήσουν τι σημαίνει να βρίσκεσαι σε ασφαλιστική εταιρία, αλλά ούτε  και το αυτοκίνητό τους δεν ασφαλίζουν στην ίδια τους την εταιρία. Έχουν βρει κάπου καλύτερα, έχουν κάποιο γνωστό πράκτορα που τους βρίσκει πιο  φτηνά ασφάλιστρα. Δεν το πονάνε το μαγαζί.», αφού τονίσουν πως «Σε κάθε περίπτωση η Συλλογική Σύμβαση είναι απείρως καλύτερη από την ατομική σύμβαση» καταλήγουν πως «Δεν θα σας προτείνουμε το τι θα πρέπει να ψηφίσετε.»

Με δυο λόγια, οι «εκπρόσωποι των εργαζομένων» στην Εθνική, αφού κάλεσαν τους εργαζόμενους «να αποφασίσουν οι ίδιοι», πέρασαν όλο το διάστημα μέχρι την ψηφοφορία τονίζοντας πως 1)Πάνω από όλους και όλα είναι το «καλό» της εταιρείας, πως 2) όσο οι εργαζόμενοι καθυστερούν να αποδεχθούν μια μειωμένη ΣΣΕ τόσο το χειρότερο για τους ίδιους, 3) αναπαρήγαγαν ξανά και ξανά το εργοδοτικό επιχείρημα πως μη αποδοχή μειωμένης ΣΣΕ σημαίνει ψήφο υπέρ των ατομικών συμβάσεων, ετοιμάζοντας έτσι το έδαφος να φορτώσουν την ευθύνη γι αυτές στους ίδιους τους εργαζόμενους αν προέκυπταν…

Με αυτά τα δεδομένα φτάσαμε στην ψηφοφορία! Κι ακόμα κι έτσι, σχεδόν το 40% των εργαζομένων είπε ένα περήφανο «ΟΧΙ»!

Συνάδελφοι,

Στους παραπάνω «εκπροσώπους εργαζομένων» αρέσει να μιλούν με παρομοιώσεις. Περιγράφουν στις ανακοινώσεις τους, χωρίς ίχνος ντροπής, τους εργαζόμενους ως «στρατιώτες», τις διοικήσεις των επιχειρήσεων ως «στρατηγούς», τον ανταγωνισμό μεταξύ των καπιταλιστών ως «μάχη», στην οποία πρέπει να τα δώσουμε όλα! Να πέσουμε ως «πολεμικές απώλειες» ΕΜΕΙΣ για τα ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ κέρδη!!!

Εμείς τους απαντάμε: Στρατηγοί για τους εργαζόμενους οφείλουν να είναι τα σωματεία τους και οι διοικήσεις αυτών. Να οργανώνουν. Να κινητοποιούν. Να εμπνέουν. Να κάνουν φύλλο και φτερό κάθε εργοδοτικό επιχείρημα, όχι να το αναπαράγουν. Να συντονίζουν τη δράση των εργαζομένων σε κάθε εταιρεία, σε κάθε χώρο δουλειάς. 

Η μόνη μάχη που επιβάλλεται να δώσουμε ως εργαζόμενοι είναι κόντρα στην εργοδοσία και το πολιτικό της προσωπικό. Κι εδώ καμία αναμονή, καμία αυταπάτη δε χωρά πλέον. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Η κυβέρνηση, η Ε.Ε., είναι έτοιμοι να μας εξαθλιώσουν για να προστατέψουν τα κέρδη τους. Τώρα πρέπει να γίνει πράξη το σύνθημα «όλοι για έναν – ένας για όλους». 

Επιπλέον, είναι ανάγκη εδώ και τώρα να απαλλαγούμε από αυτές τις συνδικαλιστικές ηγεσίες του κλάδου, που μήνες τώρα είναι ξεκάθαρο πως παίζουν το παιχνίδι των εργοδοτών. Όσο αυτοί παραμένουν στις θέσεις τους, οι πιθανότητες να αποκρούσουμε την εργοδοτική επίθεση, να έχουμε κατακτήσεις, είναι μηδαμινές. Χρειάζεται ΤΩΡΑ να γραφτούμε όλοι στα σωματεία μας. Είναι ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΓΚΗ η επιτροπή αγώνα του Π.Α.ΜΕ. στις Ασφαλιστικές Εταιρείες να μαζικοποιηθεί, να «ριζώσει» σε κάθε χώρο εργασίας. Χρειάζεται ΣΗΜΕΡΑ να ανατρέψουμε τους συσχετισμούς στο εργατικό κίνημα.

Σας καλούμε στη γενική απεργία της 26^ης του Σεπτέμβρη να κάνετε το βήμα! Να «νεκρώσει» κάθε ασφαλιστική. Να βρεθούμε στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, στις 10:30 στην Ομόνοια.