25 Ιουνίου 2015

Ανακοίνωση για το Συλλαλητήριο της Τρίτης 23 Ιούνη στην Ομόνοια


ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΠΑΜΕ!
ΤΡΙΤΗ 23 ΙΟΥΝΗ,  Ομόνοια, στις 6.00μμ
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!
Λαϊκή κινητοποίηση για να μπλοκάρουμε τη νέα αντιλαϊκή συμφωνία λαιμητόμο, τα νέο αντιλαϊκό πακέτο που φέρνουν να μας φορτώσουν!

ΟΧΙ στα μνημόνια διαρκείας, στα νέα μέτρα πτώχευσης του λαού!

Αρκετά πληρώσαμε, αρκετά ματώσαμε!
Πάρε την υπόθεση στα χέρια σου λαέ!
Έχουμε χρέος απέναντι στη ζωή μας και στα παιδιά μας, να αντισταθούμε!
Η λύση βρίσκεται στους αγώνες που κρατούν τις σημαίες των εργατικών λαϊκών συμφερόντων, στα πανό και τα πλακάτ αναγράφονται τα δικαιώματα και οι ανάγκες μας και όχι οι ανάγκες των αφεντικών. Η λύση βρίσκεται στην αναμέτρηση στους χώρους δουλειάς, στην κατά μέτωπο αντεπίθεση μας απέναντι στους εκμεταλλευτές μας, στους μοναδικούς κερδισμένους των νέων βάρβαρων μέτρων.
Βάζουμε τις δικές μας κόκκινες γραμμές!

Γυρνάμε την πλάτη σε αυτούς που μας θέλουν να βαράμε παλαμάκια στο ρυθμό της κυβέρνησης και των εταίρων της, κλακαδόροι σε μια διαπραγμάτευση που μας σπρώχνει στην φτώχεια για τα κέρδη λίγων.
Γυρνάμε την πλάτη στους υπερασπιστές της Ε.Ε. στις ενώσεις των καπιταλιστών και τους υπηρέτες τους που διαδηλώνουν για το δικαίωμά τους να συνεχίσουν να ζουν από τον ιδρώτα των άλλων, να συνεχίζουν να εκμεταλλεύονται ακόμα πιο άγρια την συντριπτική πλειοψηφία του λαού.
Δεν έχουμε σχέση με αυτούς! Δεν είμαστε ένα!

Δεν βάζουμε τα συνθήματα και τους αγώνες μας κάτω από ξένες σημαίες. Δεν έχουμε τα ίδια συμφέροντα, τις ίδιες ανάγκες, τους ίδιους καημούς και δυσκολίες με τους εκμεταλλευτές μας.
Με τα μονοπώλια ή με τις ανάγκες του λαού! Άλλος δρόμος δεν υπάρχει! Αγώνας, ρήξη με την ΕΕ και το δρόμο των μονοπωλίων είναι ο δικός μας δρόμος.
Καμία στήριξη στο νέο μνημόνιο όπως και να το ονομάσουν!
Καμία αποδοχή της βάρβαρης και αντιλαϊκής ΕΕ!

Στις 11 Ιούνη πάνω από 700 εργατικές λαϊκές οργανώσεις έδωσαν δυνατή απάντηση σε 60 πόλεις σε όλη την Ελλάδα.

Την Τρίτη η φωνή των εργαζόμενων των συνταξιούχων της νεολαίας των γυναικών θα ακουστεί ξανά!

Οι αγώνες μας δεν είναι παιχνίδι στους ανταγωνισμούς των μονοπωλίων, των προτάσεων και της πολιτικής της ΕΕ, του ΔΝΤ, της ΕΚΤ, της Ρωσίας, της Κίνας. Ο λαός δεν έχει συμφέρον να διαλέγει το σχοινί που θα τον κρεμάσουν, συμφέρον του είναι στην αμφισβήτηση της εξουσίας τους.
Ο «μονόδρομος» της ΕΕ αποδεικνύεται καταστροφικός, επιζήμιος για τα εργατικά-λαικά συμφέροντα.
ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ!
Εργαζόμενη, εργαζόμενε, άνεργε, νέα και νέε,
Μην δεχτείς:
  • τους νέους και παλιούς αντιασφαλιστικούς νόμους.
  • το συνεχόμενο χτύπημα στο λαϊκό εισόδημα, στους μισθούς, στις συντάξεις.
  • τους νέους φόρους και τα νέα χαράτσια.
Οι ζωές μας δε σηκώνουν άλλα μέτρα. Οι ανάγκες μας δεν μπορούν να περιμένουν! Εδώ και τώρα, κόντρα στην τρομοκρατία και τους εκβιασμούς, διεκδικούμε:
  • Αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα.
  • Κάλυψη όλων των απωλειών.
  • Αποκατάσταση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
  • Κατάργηση των αντεργατικών νόμων.
  • Ουσιαστική προστασία όλων των ανέργων.
Οργανώνουμε την απάντηση μας!
Ενισχύουμε τη δύναμη μας!

Δυναμώνουμε τα σωματεία μας σε κάθε κλάδο! Απαντάμε αγωνιστικά! Σπάμε το κλίμα φόβου, τους εκβιασμούς και τις απειλές των αφεντικών, της κυβέρνησης, της ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ.
Μόνο η δική μας δύναμη και στάση μπορεί να  καταργήσει αντιλαϊκούς νόμους, μνημόνια και αφεντικά!


Ιούνης 2015

Η ταξική Δικαιοσύνη έκανε το «καθήκον» της και στη Λάρισα

[Αναδημοσίευση από το Ριζοσπάστη της Πέμπτης 18 Ιούνη]

Στις 9 Ιούνη, το Εφετείο της Λάρισας καταδίκασε τρεις συνδικαλιστές σε οκτώ μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή και έναν ακόμα σε φυλάκιση 12 μηνών με τριετή αναστολή, ύστερα από μήνυση που κατέθεσε η διεύθυνση της γαλακτοβιομηχανίας «Ολυμπος» των αδελφών Σαράντη. Για την καταδικαστική απόφαση μιλάει στον «Ριζοσπάστη» ο Πάρις Λιόλιος, εργαζόμενος στην «Ολυμπος», συνδικαλιστής του ΠΑΜΕ και γγ του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, ο οποίος είναι ανάμεσα στους καταδικασθέντες.

-- Τι ακριβώς συνέβη έξω από το εργοστάσιο της γαλακτοβιομηχανίας «Ολυμπος», για το οποίο κατηγορηθήκατε από την εργοδοσία και καταδικαστήκατε από το δικαστήριο;
-- Με απόφαση της Ομοσπονδίας Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών, πραγματοποιήθηκε στις 4 και 5 Φλεβάρη 2012 απεργία στα εργοστάσια και στις άλλες επιχειρήσεις των αδελφών Σαράντη σε Λάρισα, Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ροδόπη, ενάντια στην απόφαση της εργοδοσίας να προχωρήσει σε νέα μείωση των μισθών των εργαζομένων, που έφτανε και στο 53%.
Οι εργοδότες, εκμεταλλευόμενοι την ψήφιση του νόμου για την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, δημιούργησαν με παράνομο τρόπο -εκβιάζοντας εργαζόμενους να υπογράψουν και πλαστογραφώντας έγγραφα- την περιβόητη «Ενωση Προσώπων», μέσω της οποίας επέβαλλαν τη μείωση μισθών και την ανατροπή εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Χαρακτηριστικό στιγμιότυπο από τη μέρα της απεργίας: Η νταλίκα παίρνει εντολή να περάσει την πύλη, βάζοντας σε κίνδυνο ακόμα και τη ζωή των απεργών

Τις ημέρες της απεργίας, για την οποία είχε πάρει απόφαση και η Γενική Συνέλευση των εργαζομένων της «Ολυμπος», οι απεργοί και μαζί μας άλλοι συνδικαλιστές που ήρθαν για συμπαράσταση, βρισκόμασταν έξω από την πύλη του εργοστασίου «Ολυμπος», για να περιφρουρήσουμε την κινητοποίησή μας.

Η εργοδοσία, προκειμένου να σπάσει την απεργία, κάλεσε και ήρθαν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, ενώ μετέφερε εργαζόμενους από τα εργοστάσιά της στα Τρίκαλα και στο Βόλο, για να τους χρησιμοποιήσει ως απεργοσπάστες. Ταυτόχρονα, χρησιμοποίησε μπράβους και τραμπούκους κατά των απεργών. Μάλιστα, με εντολή της, νταλίκα που περίμενε να μπει στο εργοστάσιο για να φορτώσει γάλα, κινήθηκε να πέσει πάνω στους συγκεντρωμένους, δημιουργώντας κινδύνους ακόμα και για ανθρώπινες ζωές.

-- Ποιο ήταν, λοιπόν, το «αδίκημα» για το οποίο κατηγορηθήκατε;
-- Η εργοδοσία, η οποία από τότε που ανακοινώσαμε ότι θα γίνει απεργία ζητούσε από την αστυνομία και τα αρμόδια υπουργεία να παρέμβουν για το τσάκισμά της, υπέβαλε μήνυση -την κοινοποίησε μάλιστα και στον τότε πρωθυπουργό Α. Σαμαρά-, ζητώντας την τιμωρία των συνδικαλιστών, με την κατηγορία ότι, ασκώντας «παράνομη βία» και «συνέργεια στην παράνομη βία», δεν επέτρεπαν στους εργαζόμενους -δηλαδή στους μεταφερόμενους απεργοσπάστες και στους τραμπούκους- να πάνε για δουλειά.
Με την ίδια μήνυση στρεφόταν κατά και του νομικού συμβούλου του Εργατικού Κέντρου και του τότε βουλευτή Λάρισας του ΚΚΕ, που παρευρίσκονταν στην κινητοποίηση. Ομως, οι συνδικαλιστές δεν επιτεθήκαμε σε κανέναν. Το μόνο που κάναμε ήταν να περιφρουρούμε την απεργία, όπως δικαιούμαστε και είχαμε καθήκον.

-- Αυτό δεν το έλαβε υπόψη το δικαστήριο;
-- Καθόλου. Το Τριμελές Εφετείο Λάρισας υιοθέτησε το κατηγορητήριο που είχε συντάξει η νομική υπηρεσία της εργοδοσίας και προχώρησε στην επιβολή των βαριών ποινών σε βάρος των τεσσάρων συνδικαλιστών -κατά πλειοψηφία, καθώς, προς τιμήν της, μειοψήφησε η πρόεδρος της έδρας κα Πάπαρη-, χωρίς να μπει στον κόπο να στοιχειοθετήσει τις κατηγορίες.
Για να καταδικάσει τον Κ. Καλέτσιο σε 12μηνη φυλάκιση, επικαλέστηκε κάποιο φραστικό επεισόδιο που, τάχα, είχε με διευθυντικό στέλεχος της εταιρείας, το οποίο, μάλιστα, δεν εργάζεται στο εργοστάσιο της Λάρισας, αλλά σ' αυτό του Βόλου! Και για να καταδικάσει εμένα και τους συναδέλφους Τσερβούλη και Βλαχόπουλο σε 8μηνη φυλάκιση, αποφάνθηκε ότι συνεργήσαμε στο ανύπαρκτο «έγκλημα» του Καλέτσιου. Μάλιστα, το δικαστήριο αποφάσισε να επιβάλει μεγαλύτερες ποινές από αυτές που είχε προτείνει η εισαγγελέας της έδρας!
Είναι, επίσης, χαρακτηριστικό το γεγονός ότι οι δύο δικαστίνες που ψήφισαν υπέρ της ενοχής μας, δεν μίλησαν καθόλου στη διάρκεια της πολύωρης δίκης, δεν έκαναν ούτε μια ερώτηση. Μάλιστα, η μία εξ αυτών (σ.σ. τα στοιχεία της είναι στη διάθεση της εφημερίδας) μετείχε και στη σύνθεση του δικαστηρίου που με δίκασε μαζί με άλλους συνδικαλιστές το 2000, μετά πάλι από μήνυση του Σαράντη, το οποίο μου επέβαλε τότε 7μηνη φυλάκιση, επειδή συμμετείχα στην οργάνωση της απεργίας στο εργοστάσιο ενάντια σε παράνομες απολύσεις.

-- Πού πιστεύετε ότι αποσκοπεί όλη αυτή η μεθόδευση;
-- Η συγκεκριμένη καταδικαστική απόφαση δείχνει, κατ' αρχήν, ότι το συγκεκριμένο δικαστήριο τάχθηκε ανοιχτά, απροκάλυπτα και προκλητικά με το «δίκιο» του εργοδότη. Βεβαίως, αυτό δεν είναι ούτε πρωτοφανές, ούτε πρωτόγνωρο, καθώς ξέρουμε ότι στο καπιταλιστικό σύστημα που ζούμε, η Δικαιοσύνη, όπως και οι άλλοι θεσμοί του κράτους, είναι ταξικά προσανατολισμένη και αναλόγως «δικάζει». Αυτό γίνεται τώρα και με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Ομως, στην προκειμένη περίπτωση, υπάρχουν πολλά ζητήματα που γεννούν ερωτηματικά. Για παράδειγμα, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί τυχαίο το γεγονός ότι οι μηνύσεις που υποβλήθηκαν εναντίον του συγκεκριμένου εργοδότη από την Επιθεώρηση Εργασίας για παραβίαση της εργατικής νομοθεσίας και από το Συνδικάτο Γάλακτος Λάρισας για την παράνομη συγκρότηση της «Ενωσης Προσώπων», δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα.
Η μεν πρώτη «πετάχτηκε στον κάλαθο των αχρήστων», η δε δεύτερη έφερε τη δικαίωση του εργοδότη, καθώς το δικαστήριο έκρινε ότι έδρασε «νόμιμα».
Δεν μπορούμε, επίσης, να μην παρατηρήσουμε ότι οι αδελφοί Σαράντη άρχισαν αμέσως τον «πόλεμο» ενάντια στους συνδικαλιστές από τα ταξικά σωματεία, από τότε που αγόρασαν τον «Ολυμπο» από την Ενωση Συνεταιρισμών Λάρισας.
Το πρώτο που έκαναν ήταν να διώξουν από την παραγωγική διαδικασία -επειδή δεν μπορούσαν να τους απολύσουν- ολόκληρο το ΔΣ του Συνδικάτου Γάλακτος. Αυτή η «τιμωρία» διατηρείται μέχρι σήμερα για τους τρεις που παραμένουμε στο ΔΣ του Συνδικάτου -οι άλλοι τέσσερις συνταξιοδοτήθηκαν- και ενώ πληρωνόμαστε τους μισθούς μας, μας απαγορεύεται να βρισκόμαστε στους χώρους εργασίας μας, για να μην ερχόμαστε σε επαφή με τους άλλους εργαζόμενους!
Μάλιστα, μετά την απεργία του 2012, η εργοδοσία αποφάσισε να μας «εξορίσει» μακριά από το εργοστάσιο και να μας κλείσει σ' ένα ειδικό χώρο - φυλάκιο, όπου θα πρέπει να δίνουμε καθημερινά το «παρών» και να περνάμε τις ώρες που διαρκεί η βάρδιά μας...

5 Ιουνίου 2015

Ανακοίνωση-Κάλεσμα για το Συλλαλητήριο του Π.Α.ΜΕ. στις 11 Ιούνη 19:30 στην Ομόνοια


Οι «ηρωισμοί» της κυβέρνησης και οι περίφημες «κόκκινες γραμμές» βαδίζουν στο τέλος τους. Η κοινή δήλωση των Τσίπρα-Γιούνκερ για τα Εργασιακά και το Ασφαλιστικό αποτελούν προάγγελο νέας συμφωνίας-λαιμητόμου για το λαό, ενός νέου "μνημονίου".
Οι μάσκες πέφτουν! Κανένας να μην παρασυρθεί από τα διλήμματα, τα δήθεν «αδιέξοδα». Η εξαπάτηση και οι εκβιασμοί, συνεχίζονται από το ίδιο σημείο που τα άφησε η προηγούμενη κυβέρνηση.
Να μη δώσουμε άλλο χρόνο! Η αναμονή είναι χαμένος χρόνος για το λαό και κέρδος για τη συγκυβέρνηση και τη μεγαλοεργοδοσία. Οδηγούμαστε σε μεγαλύτερη φτώχεια και δυστυχία για να σωθούν τα κέρδη των εκμεταλλευτών μας, για να πληρώνονται οι δανειστές.

Η παγίωση της φτώχειας δεν είναι «έντιμος συμβιβασμός»!

Δεν υπάρχει «έντιμος συμβιβασμός» με τους εργαζόμενους στην ανέχεια, όταν η εξαθλίωση χτυπάει κόκκινο! Έντιμος και δίκαιος είναι ο αγώνας που έχει σήμερα ως αίτημα τη συνολική κατάργηση του αντεργατικού οπλοστασίου που διατηρεί και ενισχύει η κυβέρνηση για να μπορεί να το αξιοποιεί με πλήρη ελευθερία η μεγαλοεργοδοσία σε κάθε κλάδο. Ο «έντιμος συμβιβασμός» είναι απαίτηση των μονοπωλιακών ομίλων. Η συμφωνία έχει μέτρα που χαρίζουν χαμόγελα σε αυτούς που πλούτισαν και συνεχίζουν να πλουτίζουν εις βάρος της συντριπτικής λαϊκής πλειοψηφίας που βασανίζεται και υποφέρει.
Οι ζωές μας δε σηκώνουν άλλα μέτρα. Οι ανάγκες μας δε μπορούν να περιμένουν! Εδώ και τώρα, κόντρα στην τρομοκρατία και τους εκβιασμούς να διεκδικήσουμε:
  • Υπογραφή νέας ενιαίας κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, υποχρεωτικής για κάθε Ασφαλιστική Εταιρεία και Μεσιτικό Γραφείο, για κάθε εργαζόμενο σε αυτές, ανεξαρτήτως μορφής απασχόλησης.
  • Κατάργηση κάθε μορφής ενοικιαζόμενης εργασίας, κάθε μορφής επισφαλών εργασιακών σχέσεων. Απευθείας πρόσληψη όλων στις εταιρείες που εργάζονται.
  • Αποκατάσταση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα του ΤΕΑΕΑΠΑΕ και όλων των επικουρικών ταμείων. Επαναφορά της εισφοράς των εργοδοτών επί της παραγωγής ασφαλίστρων. Αποκλειστικά Δημόσια και Δωρεάν Υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση.
  • Επαναφορά της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και κάθε ΣΣΕ.
  • Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων.
  • Ουσιαστική προστασία όλων των ανέργων. Επίδομα ανεργίας σε κάθε άνεργο, για όλο το διάστημα της ανεργίας, στα 600 Ευρώ (80% των 751).
Άμεση κινητοποίηση! Ξεσηκωμός τώρα! Να προετοιμαστούμε για ΑΠΕΡΓΙΑ παντού! Ενάντια στα νέα «μνημόνια», στις νέες αντιλαϊκές συμφωνίες. Για να μην παρθούν νέα μέτρα, για να καταργηθούν όλοι οι αντεργατικοί νόμοι.

Να ξεπεράσουμε τις συνδικαλιστικές ηγεσίες του κλάδου που καλλιεργούν την ηττοπάθεια και την αναμονή. 
Μόνο το τελευταίο τρίμηνο, η ηγεσία του κλαδικού σωματείου ΣΥΑΕ, έχει απορρίψει αρκετές φορές τη πρόταση του Π.Α.ΜΕ. για Γενική Συνέλευση, με θέμα τη κλαδική ΣΣΕ και τις εργασιακές σχέσεις στο κλάδο. Εμποδίζει κάθε προσπάθεια οι εργαζόμενοι να κάνουν δική τους υπόθεση τη διεκδίκηση νέας ΣΣΕ, να αγωνιστούν για ό,τι έχουν ανάγκη σήμερα. Έχουν εναποθέσει όλες τις ελπίδες στο τί θα κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και τί απόφαση θα βγάλει ο ΟΜΕΔ, στον οποίο έχουν προσφύγει για τη κλαδική σύμβαση.
 
Η στάση τους είναι παρόμοια και για τις εξελίξεις στο κλαδικό μας ταμείο, το ΤΕΑΕΑΠΑΕ. Η διεκδίκηση της επαναφοράς της εργοδοτικής εισφοράς επί της παραγωγής ασφαλίστρων έχει παραπεμφθεί ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ σε ό,τι αποφασίσει σχετικά το ΣτΕ τον Οκτώβρη. Την ίδια ώρα τα παζάρια με την Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών δίνουν και παίρνουν, για να προκύψει ένας «έντιμος συμβιβασμός» (Τί σου θυμίζει;;;) για τη χρηματοδότηση του ταμείου. Και γιατί όχι; Στο βασικό άλλωστε έχουν συμφωνήσει οι εργοδότες μας και η  συμβιβασμένη ηγεσία της ΟΑΣΕ: Στην ιδιωτικοποίηση του ταμείου, στη μετατροπή του σε επαγγελματικό, τη λειτουργία του με επιχειρηματικά κριτήρια.

Με τη δύναμη μας και τους αγώνες μας μπορούμε να αντιστρέψουμε αυτή τη κατάσταση. Αυτό είναι το όπλο που μας έχει μείνει και πρέπει να αξιοποιήσουμε! Με σωματεία γερά, με κίνημα που να χτυπάει απευθείας τα συμφέροντα της μεγαλοεργοδοσίας, απαλλαγμένο από τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, με σταθερό το μέτωπο απέναντι σε ΕΕ-ΔΝΤ και τις εκάστοτε αντιλαϊκές κυβερνήσεις. Να δυναμώσουν οι αγώνες σε κάθε χώρο δουλειάς. Η ελπίδα βρίσκεται στους αγώνες, στην οργάνωση, στα συνθήματα της πραγματικής ρήξης και ανατροπής.

Όλοι στο συλλαλητήριο του Π.Α.ΜΕ.
Πέμπτη 11 Ιούνη – 19:30 στην Ομόνοια

Πρόταση στον ΣΥΑΕ για συμμετοχή του σωματείου στο συλλαλητήριο του Π.ΑΜΕ. στις 11 Ιούνη



Αθήνα, 29/5/2015
Προς: Το Δ.Σ. του ΣΥΑΕ

Συνάδελφοι,

Την ώρα που προδιαγράφεται νέα αντιλαϊκή συμφωνία κυβέρνησης-τρόικα, μπαίνει επιτακτικά το ερώτημα ποιά θα είναι η αντίδραση των εργαζομένων και του εργατικού κινήματος σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Και πέρα από αυτό όμως, μπαίνει όλο και πιο έντονα το ερώτημα τί θα γίνει με τις απώλειες που έχουν υποστεί οι εργαζόμενοι όλο το προηγούμενο διάστημα και την ανάκτηση αυτών.

Ως απάντηση σε αυτά, το Π.Α.ΜΕ. προχωρά πανελλαδικά σε συλλαλητήρια στις 11/6. Στην Αθήνα στις 19:30 στην Ομόνοια. Κύρια αιτήματα των συλαλλητηρίων αυτών είναι:
• Aυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα. Άμεση επαναφορά με νόμο του
κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ.
• Κάλυψη όλων των απωλειών.
• Αποκατάσταση των Συλλογικών Συμβάσεων εργασίας.
• Κατάργηση των αντεργατικών νόμων.
• Ουσιαστική προστασία όλων των ανέργων.

Μπροστά στα συλλαλητήρια απευθυνόμαστε σε όλα τα σωματεία, ζητώντας αυτά να αποφασίσουν τη συμμετοχή τους στις συγκεντρώσεις. Παράλληλα τα καλούμε να ξεκινήσουν τη προετοιμασία για την οργάνωση πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας γι αυτά τα ζητήματα. 

Έτσι και στον ΣΥΑΕ, προτείνουμε ν’ αποφασίσετε τη συμμετοχή του σωματείου στη συγκέντρωση της 11/6 στην Ομόνοια και να ενημερώσετε τους συναδέλφους σχετικά. Παράλληλα, γι ακόμη μία φορά ζητούμε τη πραγματοποίηση έκτακτης Γενικής Συνέλευσης του ΣΥΑΕ με θέματα τη κλαδική ΣΣΕ και συνολικά τις εργασιακές σχέσεις στο κλάδο.

Επισυνάπτουμε την ανακοίνωση του ΠΑΜΕ για τις συγκεντρώσεις της 11/6.


Ενιαία Αγωνιστική Συνδικαλιστική Κίνηση

Πρόταση στον ΣΥΑΕ για τη στήριξη της πρότασης νόμου του ΚΚΕ για επαναφορά ΣΣΕ, εργατικών δικαιωμάτων κ.ά.



Αθήνα, 27/5/2015
Προς Δ.Σ. ΣΥΑΕ

Συνάδελφοι,

Με αφορμή και την απεργιακή ανακοίνωση του ΣΥΑΕ για τη φετινή πρωτομαγιά, όπου αναφέρετε μεταξύ άλλων ότι
«Απεργούμε για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών που κατάργησαν βασικά και θεμελιώδη δικαιώματα, μείωσαν μισθούς και συντάξεις,  αντικατέστησαν  τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με επαίσχυντες ατομικές συμβάσεις (...) Αγωνιζόμαστε για να κερδίσουμε ξανά και να διευρύνουμε τα εργασιακά και κοινωνικά μας δικαιώματα, για αποκατάσταση όλων των χαμένων θέσεων εργασίας, για  αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις, για την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων (...)»
Θέλουμε να καλέσουμε το Δ.Σ. του σωματείου να πάρει απόφαση στήριξης της πρότασης νόμου που έχει καταθέσει η κοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ, η οποία προβλέπει την άμεση επαναφορά του κατώτατου μισθού, όλων των ρυθμίσεων για τις ΣΣΕ (π.χ. επαναφορά πολυετιών, κατάργηση των «ενώσεων προσώπου», επαναφορά πλήρους μετενέργειας, επαναφορά δυνατότητας μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία, επεκτασιμότητα των κλαδικών ΣΣΕ σε όλους τους εργοδότες κ.ά.), του 13ου και 14ου μισθού και των αντίστοιχων συντάξεων, την κατάργηση μορφών απασχόλησης όπως την «ενοικιαζόμενη εργασία» καθώς και άλλες διατάξεις.

Μαζί με τη παρούσα επιστολή σας αποστέλουμε την αιτιολογική έκθεση και τις διατάξεις της συγκεκριμένης πρότασης νόμου.

Θεωρούμε πως η στήριξη της συγκεκριμένης πρότασης νόμου είναι αυτονόητη για κάθε σωματείο, ειδικά για κάποιο που βρίσκεται στα μέσα μιας προσπάθειας (ως ΟΑΣΕ) να υπογραφεί ξανά ΣΣΕ στο κλάδο.

Επομένως, λαμβάνοντας υπ’ όψιν και τις θέσεις που εκφράσατε στις 29/4, αναμένουμε την άμεση ανταπόκρισή σας.

Μαζί με την ενημέρωσή μας πάνω στις ενέργειές σας για το παραπάνω, θα μπορούσατε να μας ενημερώσετε και για τις ενέργειές σας σχετικά με την έκτακτη Γενική Συνέλευση του ΣΥΑΕ με τα δύο θέματα (Κλαδική ΣΣΕ, εργασιακές σχέσεις στο κλάδο) που έχουμε ζητήσει ως παράταξη από τις 26/3/2015;

Ευχαριστούμε.


Ενιαία Αγωνιστική Συνδικαλιστική Κίνηση στον ΣΥΑΕ

Ημερίδα του Π.Α.ΜΕ. για το Ασφαλιστικό

[Το Σάββατο 23/5 το ΠΑΜΕ πραγματοποίησε μία ημερίδα για τη κοινωνική ασφάλιση και το δημόσιο σύστημα υγείας.
Στα πλαίσια αυτής πραγματοποιήθηκε μία ομιλία και από εκπρόσωπό μας, αναφορικά με την ιδιωτική ασφάλιση, την οποία και δημοσιεύουμε εδώ.
Μπορείτε να παρακολουθήσετε το σύνολο των ομιλιών της ημερίδας εδώ]

Συναγωνιστές/Συναγωνίστριες,
Εκ μέρους της Επιτροπής Αγώνα που έχει συγκροτήσει το Π.Α.ΜΕ. Χρηματοπιστωτικού στις ασφαλιστικές εταιρείες, θα κάνω μία προσπάθεια να παρουσιάσω τις εξελίξεις στο χώρο της υγείας από τη σκοπιά της ιδιωτικής ασφάλισης.
Είναι χαρακτηριστικό πως στο συγκεκριμένο κλάδο, παρ’ ότι τη διετία 2011-2012 οι περισσότερες εταιρείες είχαν σημαντικές ζημιές και ειδικά οι μεγαλύτερες λόγω του PSI, καμία από τις πολυεθνικές ασφαλιστικές εταιρείες δεν αποχώρησε από την Ελλάδα. Αντίθετα, όλες τους ενίσχυσαν κεφαλαιακά τα εγχώρια παραρτήματά τους.
Πώς εξηγείται αυτό; Είναι απλό. Οι ασφαλιστικές εταιρείες αναμένουν πως τα επόμενα χρόνια, κύρια στο κλάδο της υγείας και στις συντάξεις, θα αποκομίσουν στην Ελλάδα τεράστια κέρδη. Αυτό είναι κάτι, το οποίο το λένε και το αναλύουνε επισήμως σε κάθε συνέδριο και ημερίδα της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος, είναι κάτι που τονίζουν ξανά και ξανά προς τους εργαζόμενούς τους, ειδικά τη τελευταία διετία που έχουν ανακάμψει τα κέρδη τους.
Οι τάσεις σε αυτή τη κατεύθυνση είναι ήδη ξεκάθαρες. Συγκριτικά με το 2009, πριν την εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης στην Ελλάδα δηλαδή, το 2014 η παραγωγή ασφαλίστρων (τζίρος) στο κλάδο ασθενειών έχει τριπλασιαστεί, ενώ στις ασφαλίσεις υγείας έχει διπλασιαστεί. Αυτό από μόνο του είναι εντυπωσιακό εν μέσω της παρούσας κρίσης. Γίνεται όμως ακόμη εντυπωσιακότερο, αν συνυπολογιστεί πως τα ασφάλιστρα ανά συμβόλαιο μειώθηκαν σε αυτή τη περίοδο, δηλαδή το πλήθος των συμβολαίων σε αυτούς τους ασφαλιστικούς κλάδους αυξήθηκε ακόμη περισσότερο.
Μιας και ανέφερα τη «μείωση» των ασφαλίστρων σε αυτούς τους κλάδους, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πως αυτή προκύπτει κυρίως χάρη στο «άνοιγμα» του ΕΟΠΥΥ στις ιδιωτικές κλινικές/ιδιωτικά νοσοκομεία κτλ. Δηλαδή οι ασφαλιστικές στα νέα συμβόλαια υγείας που προσφέρουν τα τελευταία χρόνια δε καλύπτουν όλο το ποσό της περίθαλψης στις ιδιωτικές κλινικές, αλλά «χρεώνουν» ένα ποσοστό στον ΕΟΠΥΥ. Οπότε και η κοινωνική ασφάλιση χρεώνεται και οι ιδιωτικές ασφαλιστικές αυξάνουν τη πελατεία και τα κέρδη τους. Μάλιστα είναι χαρακτηριστικό πως, όταν ο υπουργός υγείας πριν από ένα δίμηνο μίλησε για πιθανή κατάργηση των συμβάσεων του ΕΟΠΠΥΥ με τις ιδιωτικές κλινικές/νοσοκομεία, αμέσως στο χώρο άρχισε να συζητιέται πως σε τέτοιο ενδεχόμενο θα αυξηθούν ραγδαία τα ασφάλιστρα των συμβολαίων υγείας, ακόμη και κατά 25%.
Άλλο ένα δείγμα ποια είναι η ουσία της «σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα» στο χώρο της υγείας είναι η δημιουργία σε πολλά δημόσια νοσοκομεία “ειδικών κλινών” που προορίζονται μόνο για όσους έχουν ιδιωτική ασφάλιση, στερώντας πολύτιμες κλίνες από το Δημόσιο Σύστημα Υγείας.
Τέλος, να αναφέρουμε για τα συμβόλαια υγείας πως τα τελευταία χρόνια, οπότε και αυτά αυξάνονται, όλες οι εταιρείες τα έχουν μετατρέψει από ισόβια σε ετησίως ανανεούμενα. Δηλ. πλέον κάθε χρόνο οι ασφαλιστικές ελέγχουν πόσο τους κόστισε κάθε πελάτης (πόσο συχνά αρρώστησε και χρειάστηκε περίθαλψη δηλαδή) και αναλόγως αναπροσαρμόζουν το ασφάλιστρο, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και σταματούν την ανανέωση του συμβολαίου.
Αλληλένδετο με το κομμάτι της υγείας είναι και το κομμάτι των συντάξεων και συνολικά των ασφαλιστικών ταμείων. Εδώ και χρόνια η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών διεκδικεί να ανοίξει ο «δεύτερος πυλώνας της ασφάλισης» (τα επικουρικά ασφαλιστικά ταμεία δηλαδή) στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Στα χρόνια της κρίσης αυτή η διεκδίκηση εντάθηκε, πήρε το χαρακτήρα ακόμη και συγκεκριμένων προτάσεων:
Μία τέτοια πρόταση-πακέτο της Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών λόγου χάρη που έγινε προ διετίας προέβλεπε τα εξής: Έναν υποχρεωτικό πρώτο πυλώνα ασφάλισης που θα δίνει 360 Ευρώ σύνταξη και ελάχιστες παροχές υγείας. Έναν δεύτερο πυλώνα επαγγελματικής ασφάλισης, που θα λειτουργεί αποκλειστικά με το κεφαλαιοποιητικό σύστημα («ατομικές μερίδες»). Αυτά τα ταμεία θα τα διαχειρίζονται οι ασφαλιστικές εταιρείες ή συμπράξεις ασφαλιστικών εταιρειών. Δε θα καθορίζουν συλλογικές διαπραγματεύσεις εργαζομένων κι εργοδοτών τις εισφορές, αλλά το κράτος και η αγορά. Ο πελάτης ασφαλιζόμενος θα επιλέγει όποιο επαγγελματικό ταμείο θέλει, ανεξαρτήτως του κλάδου στον οποίο δουλεύει. Τα ταμεία αυτά δηλαδή θα ανταγωνίζονται το ένα το άλλο κυνηγώντας πελατεία, βάσει ασφαλίστρων, καλύψεων και παροχών, θα λειτουργούν ως άλλες ασφαλιστικές εταιρείες. Ο τρίτος πυλώνας θα είναι η ιδιωτική ασφάλιση όπως υπάρχει και σήμερα.
Φυσικά, οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν έφτασαν να αποθρασυνθούν έτσι από μόνες τους.  Η παραπάνω πρόταση π.χ. ουσιαστικά εφαρμόζει όλες τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. σχετικά με τη κοινωνική ασφάλιση, με το πυρήνα των οποίων συντάσσεται και η σημερινή κυβέρνηση.
Οι μείωση των παροχών και των συντάξεων των ταμείων κύριας ασφάλισης είναι ένα μόνιμο χαρακτηριστικό των πολιτικών που ακολούθησαν οι ελληνικές κυβερνήσεις όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Το επιπλέον στοιχείο των τελευταίων ετών, που ήρθε κατά παραγγελία του ιδιωτικού κεφαλαίου και των ασφαλιστικών, είναι πως τέθηκε σε εφαρμογή ο -ψηφισμένος από το 2002- νόμος για την επαγγελματική ασφάλιση.
Έτσι, μετά το PSI που άφησε τα επικουρικά ασφαλιστικά ταμεία με ψίχουλα γι αποθεματικά, ήρθε η μετατροπή τους σε επαγγελματικά ταμεία και η «ρήτρα μηδενικού ελλείμματος» να τα αποτελειώσει, προδιαγράφοντας τη σταδιακή διάλυσή τους και το άνοιγμα αυτής της «αγοράς» στην ιδιωτική ασφάλιση.
Πάνω σε αυτό το κομμάτι έχει ενδιαφέρον και η περσινή νομοθετική ρύθμιση της τότε κυβέρνησης, προκειμένου να επιταχύνει αυτές τις εξελίξεις: Πέρσι τον Απρίλη ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ψήφισαν τη κατάργηση των «κοινωνικών πόρων» που είχαν μια σειρά επικουρικά ταμεία, εντείνοντας την οικονομική τους ασφυξία. Διόλου τυχαία βέβαια, με τον ίδιο νόμο, έδιναν επιπλέον κίνητρα και φοροαπαλλαγές σε εργοδότες και εργοδοτικές οργανώσεις για τη σύναψη ομαδικών ασφαλιστηρίων συμβολαίων για τους εργαζομένους τους.
Η υλοποίηση όλων των παραπάνω κατευθύνσεων προϋποθέτει, πάει χέρι χέρι με ανακατατάξεις εντός του συγκεκριμένου κλάδου της οικονομίας, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά πανευρωπαϊκά. Έτσι, είναι σε πλήρη εξέλιξη η προσαρμογή όλων των ασφαλιστικών εταιρειών της Ε.Ε. στην οδηγία «Solvency 2», που μπαίνει σε πλήρη εφαρμογή από 1/1/2016. Για να μην κουράσω, να μπω κατευθείαν στο βασικό στόχο αυτής της οδηγίας: Αυτός  είναι να πιέσει πανευρωπαϊκά προς τη κατεύθυνση μιας «ενιαίας ασφαλιστικής αγοράς», προς τη γιγάντωση μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων. Κύριος λόγος είναι πως θέλουν να δημιουργήσουν επιχειρηματικά σχήματα που θα έχουν τα απαιτούμενα κεφάλαια, ώστε να αναλάβουν τη διαχείριση ολόκληρων ασφαλιστικών οργανισμών.
Στην Ελλάδα αυτή η οδηγία και η λογική σήμανε την μείωση κατά 1/3 των εταιρειών που δραστηριοποιούνται στο συγκεκριμένο κλάδο τη τελευταία 10ετία. Την υπαγωγή των ασφαλιστικών υπό τον έλεγχο της ΤτΕ, ώστε να επιταχυνθούν οι αλλαγές αυτές. Την μείωση 2000-3500 θέσεων εργασίας στις ασφαλιστικές τη τελευταία 5ετία.  Τη μεγάλη οικονομική πίεση προς τους ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές ώστε να φύγουν από τη μέση κ.ά.
Αυτές οι εξελίξεις θα επιταχυνθούν ακόμη περισσότερο το επόμενο διάστημα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η πρόσφατη πώληση από τη Τράπεζα Πειραιώς της Αγροτικής Ασφαλιστικής στην γερμανική πολυεθνική ERGO, ενώ αναμένεται το επόμενο διάστημα η ΕΤΕ και η Eurobank να κάνουν το ίδιο με τις δικές τους θυγατρικές ασφαλιστικές εταιρείες.
Βέβαια, προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ εξέφρασε θέσεις για μία μεγάλη δημόσια ασφαλιστική εταιρεία, την Εθνική, που θα παίζει ρόλο «ρυθμιστή» στην αγορά, προς όφελος «των καταναλωτών». Εμπειρία όμως πλέον έχουμε όλοι και καταλαβαίνουμε πως σημασία δεν έχει τι ποσοστό μετοχών θα έχει το Δημόσιο σε μία επιχείρηση (στην οποία το 1/3 των εργαζομένων είναι και παραμένουν ενοικιαζόμενοι), αλλά προς όφελος ποιού λειτουργεί αυτή όπως και το σύνολο του συγκεκριμένου κλάδου.
Πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε λοιπόν, μια και καλή: Κάθε δραστηριοποίηση του Κεφαλαίου στο χώρο της Υγείας, της Πρόνοιας, των συντάξεων, υπονομεύει το δικαίωμα του λαού στη Δημόσια και Δωρεάν Κοινωνική Ασφάλιση. Φέρνει μαζί του τα επιχειρηματικά κριτήρια, τα «μηδενικά ελλείμματα», τις «ατομικές μερίδες», τα όρια στο τι παροχές  δικαιούται κανείς, που αν τις ξεπεράσει πρέπει να πληρώσει από τη τσέπη του.
Γι αυτό και στη παρέμβασή μας στους εργαζόμενους του συγκεκριμένου κλάδου δίνουμε μεγάλη σημασία, πέρα από τα συγκεκριμένα εργασιακά ζητήματα του χώρου, στην ιδεολογική παρέμβαση για το τί είναι τα ασφαλιστικά ταμεία και η κοινωνική ασφάλιση, για ποιό λόγο είναι προς το συμφέρον της εργατικής τάξης και το δικό τους να μην υπάρχει καμία δραστηριοποίηση των ασφαλιστικών στους συγκεκριμένους τομείς κτλ.
Μια τέτοια παρέμβαση είναι ένα δύσκολο και σύνθετο καθήκον. Ακόμη περισσότερο που οι συνδικαλιστικές ηγεσίες στο συγκεκριμένο χώρο, στις οποίες κυριαρχεί ο ΣΥΡΙΖΑ και συμπράττει ανοιχτά με ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ, παίζουν ενεργό ρόλο στη προώθηση των επιδιώξεων του κεφαλαίου και πολεμούν κάθε προσπάθεια παρέμβασης του ΠΑΜΕ προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Είναι όμως μονόδρομος, προκειμένου να υπερασπίσουμε το δικαίωμα κάθε εργαζόμενου σε δημόσιες, δωρεάν και αναβαθμισμένες παροχές υγείας, όπως αυτές υπάρχει κάθε δυνατότητα να παρέχονται σήμερα. 

Σε αυτό το δρόμο θα συνεχίσουμε. Σας ευχαριστώ.